शिक्षकहरू हाम्रा समाजका मेरुदण्ड हुन्। उनीहरू हाम्रा सन्तानका सपनाका संरक्षक, हाम्रो भविष्यका मार्गदर्शक र हाम्रो राष्ट्रका आधार हुन्। उनीहरूको हातमा हाम्रा बालबालिकाको भविष्य छ र आवाजमा समाजको आत्मा । तर, आज यिनै शिक्षकहरू सडकमा उभिएर आफ्नो अधिकार र सम्मानको लागि लड्न बाध्य छन्। यो दृश्य हाम्रा लागि लज्जाको कुरा होइन, यो त हाम्रो संवेदनशीलता, एकता र मानवताको परीक्षा हो।
हामी—हरेक विद्यार्थी, अभिभावक र सचेत नागरिक—गर्वका साथ भन्छौं: हामी हाम्रा शिक्षकहरूको आन्दोलनको साथमा छौं। यो केवल उनीहरूको लडाइँ होइन, यो हाम्रो साझा संघर्ष हो—शिक्षामा समानता र न्यायको लागि उठेको एउटा अटल क्रान्तिकारी पुकार।
शिक्षकको पीडा हाम्रो पीडा –
हाम्रा शिक्षकहरूले कस्तो जीवन बिताइरहेका छन्, हामीले कहिल्यै गहिरिएर सोच्यौं? न्यून तलबले उनीहरूको परिवार पाल्न मुस्किल छ—उनीहरूले आफ्ना सन्तानको पेट भर्नुभन्दा पहिले हाम्रा सन्तानको दिमाग भर्ने जिम्मेवारी बोकेका छन्।
ग्रामीण क्षेत्रका जर्जर स्कूलहरूमा उनीहरू आधारभूत सुविधाबिना पनि हाम्रा छोराछोरीलाई पढाउँछन्। भत्किएका भवन, शौचालयको अभाव र खानेपानीको समस्याका बाबजुद हाम्रा सन्तानको भविष्य बनाउन लागिरहेका छन्। उनीहरूको तलब ढिलो हुन्छ, अपर्याप्त हुन्छ र जीवनको बोझले उनीहरूलाई थिच्छ। यो कस्तो विडम्बना हो—जसले हाम्रा बालबालिकालाई ज्ञानको उज्यालो दिन्छ, उसैको जीवन अन्धकार र निराशाले घेरिएको छ। हाम्रा शिक्षकहरूको यो पीडा हाम्रो पनि पीडा हो। उनीहरूको आँसु हाम्रा सन्तानको भविष्यको आँसु हो। जब उनीहरू सडकमा उभिएर हड्ताल गर्छन्, यो केवल तलबको माग होइन । यो सम्मानको पुकार हो, यो हाम्रा बालबालिकाको समान शिक्षाको अधिकारको लागि उठेको एउटा हृदयविदारक चित्कार हो। हामी यो पीडालाई बेवास्ता गर्न सक्दैनौं।
हाम्रा शिक्षकहरूको यो आन्दोलन हाम्रो मनको आवाज हो, हाम्रो भविष्यको रक्षाको लागि उठेको एउटा शक्तिशाली संकल्प हो।
हाम्रो समर्थन किन जरुरी छ ?
शिक्षकहरूको यो आन्दोलन केवल उनीहरूको व्यक्तिगत हकको कुरा होइन, यो हाम्रो समाजको आत्माको लडाइँ हो। जब शिक्षकहरू कमजोर हुन्छन्, हाम्रा स्कूलहरू कमजोर हुन्छन्। जब उनीहरूको मनोबल टुट्छ, हाम्रा सन्तानको भविष्य पनि भत्किन्छ। नेपाल शिक्षक महासंघले नयाँ विद्यालय शिक्षा ऐनको माग राख्दै हड्ताल घोषणा गरेको छ। यो हड्ताल कुनै सानो संकेत होइन—यो एउटा ज्वालामुखी हो जसले हाम्रा शिक्षकहरूलाई थप उपेक्षा गर्न नसकिने चेतावनी दिएको छ।
हामीले उनीहरूलाई साथ दिनुपर्छ किनभने उनीहरू हाम्रा लागि लडिरहेका छन्। उचित तलब, सम्मानजनक कार्यस्थिति र पेशागत कदरको माग केवल उनीहरूको व्यक्तिगत चाहना होइन, यो हाम्रा सन्तानको गुणस्तरीय शिक्षाको आधार हो। जब शिक्षकहरू सशक्त हुन्छन्, हाम्रा स्कूलहरू बलिया हुन्छन्। जब उनीहरूलाई सम्मान दिइन्छ, हाम्रा बालबालिकाको भविष्य उज्यालो बन्छ। यो आन्दोलनले हामीलाई सम्झाउँछ । शिक्षकहरूको यो संघर्ष हाम्रा सन्तानको सपनाको रक्षा हो। उनीहरूको जीत हाम्रो जीत हो, हाम्रो समाजको सम्मान हो।
सरकारलाई हाम्रो जोडदार आग्रह –
हामी सरकारलाई हृदयदेखि आग्रह गर्छौं—हाम्रा शिक्षकहरूको यो शान्तिपूर्ण आन्दोलनलाई दबाउने क्रूर गल्ती नगर्नुहोस्। उनीहरूको माग सुन्नुहोस् । उनीहरूको आँसु देख्नुहोस् । उनीहरूको पीडालाई हृदयले महसुस गर्नुहोस्। नयाँ शिक्षा ऐन ल्याउनुहोस् । उचित तलबको ग्यारेन्टी गर्नुहोस् । सुरक्षित र सम्मानजनक कार्यस्थल बनाउनुहोस्। यो माग केवल शिक्षकहरूको होइन, यो हाम्रा सन्तानको भविष्यको माग हो, हाम्रो समाजको सम्मानको माग हो।
शिक्षकहरूलाई शत्रु ठान्न छोड्नुहोस्, उनीहरूलाई हाम्रो समाजको गहना सम्झनुहोस्। उनीहरूको यो आन्दोलन दबाउने होइन, यसलाई परिवर्तनको संवाहक बनाउनुहोस्। उनीहरूसँग संवाद गर्नुहोस्, उनीहरूको हात समात्नुहोस् । हाम्रो शिक्षा प्रणालीलाई बलियो बनाउनुहोस्। यदि यो पवित्र आवाज दबाइयो भने, हाम्रा स्कूलहरू रित्तिनेछन्, हाम्रा गाउँका बालबालिकाहरू अज्ञानताको अन्धकारमा हराउनेछन्। यो हाम्रा शिक्षकहरूको मात्र होइन, हाम्रो समग्र राष्ट्रको भविष्यको प्रश्न हो। (लेखक यादव ट्रेड युनियनसँग आबद्ध छन्)