‘प्रहरीलाई मैले पानी दिएँ, बदलामा गोली खाएँ’

जडिबुटी चोकमा श्रेष्ठ दाजुभाइको नमस्कार इन्टरप्राइजेज नामको मोबाइल पसल छ। दाइले सुरु गरेको पसलमा उनी मोबाइल बनाउँथे ।

‘जडीबुटीस्थित जडीबुटी उत्पादन तथा प्रशोधन कम्पनीभित्र गाडी जलिरहेको थियो । एक घण्टासम्म प्रहरी आएको थिएन । ५/७ वटा गाडी जलेपछि प्रहरी आइपुगे,’ रामहरिले भने,‘ म पसलको सटर तानेर बरन्डामा बसिरहेको थिएँ । चाबी लगाउने काम भने बाँकी नै थियो । अश्रुग्यास हान्दै प्रहरी कोटेश्वरतर्फबाट आयो । हाम्रो तीन वटा सटरमा ६ वटा चाबी लगाउनु पर्ने थियो । दुईवटा मात्र चाबी लगाउन बाँकी रहँदा प्रहरीले हाम्रै पसलअघि भाटा हान्न थाल्यो ।’

उनले त्यसपछि प्रहरीलाई आफूले प्रदर्शनकारी नभएको बताए । ‘मैले मेरो पसल हो । चाबी लगाएर जान्छु भने तर, प्रहरीले नराम्रो शब्द बोल्दै गाली गरे । तिमीहरू बन्द गरेर गइहाल भनेर झपार्‍यो,’ उनले भने । त्यसपछि दाइसँग मिलेर पसलमा चाबी लगाए ।

सटर छेउको बरन्डामा पानीको बोतल थियो । प्रहरीले पानी मागे । दाइले दिनुपर्दैन भन्दै थिए तर उनको मन मानेन । ‘दाइले हिँड् भन्दै थियो । पानी त दिउँझैं लाग्यो । मैले पानी दिएँ । पानी पाएको प्रहरीले तैंले बक्सिस पाइस् । यताबाट जा भने,’ रामहरिले भने ।

हेलमेट लगाएर पार्किङमा जाँदै थिए । तर पार्किङ पहिले नै बन्द गरिसकिएको थियो । ‘पार्किङमा बाइक झिक्नुभन्दा पहिले नै सुरक्षाको लागि होला बन्द थियो । प्रहरीले हानेको अश्रुग्यासले मेरो आँखा पोल्यो । अँखा मिच्दै पसलदेखि पेप्सीकोलातर्फ जाँदै थिए । त्यही बेला मलाई पाखुरामा गोली लाग्यो,’ उनले भने । उनलाई लाग्छ- प्रहरीले आवश्यकताबिनै गोली चलायो । ‘अश्रुग्यासले नै भिड तितरबितर भइसकेको थियो । गोली चलाउनुपर्ने नै थिएन । मेरो वरिपरि अरु कोही पनि थिएनन्,’ उनले भने ।

काभ्रेको पनौती नगरपालिका १, का रामहरि ७ कक्षा पढ्न दाइसँग काठमाडौं आएका थिए । ५ कक्षामा पढ्दै गर्दा प्यारालाइसिसले मृत्यु भएपछि उनी काठमाडौं आएर होस्टेल बसेर पढ्थे । एसएलसीपछि भने उनी दाइको व्यवसायमा सहयोगी बन्दै आएका थिए । काभ्रेमा नै बस्ने आमालाई भने उनले सडक दुर्घटनामा परेको भनेर ढाँटेका छन् । गोली लागेपछि शारीरिक र मानसिक रूपमा कमजोर आफू कमजोर भएको उनको भनाइ छ । इकान्तिपुर